Reis gemaakt samen met Arco Zweistra in 1991, wij waren toen studenten aan de kunstacademie (HKU) in Utrecht. Om geld te verdienen voor een toekomstige busreis langs mythische plekken door Frankrijk en Engeland besloten we om in het Casino van Breda geld te gaan verdienen met roulette. De reis was door onze docent Jan Zeven op de kaart ingetekend en zo konden we dus steeds inzetten op de afstanden. We gebruikte de simpele kansen dus als het een even aantal kilometers was dan zette we volgens ons systeem in op even en bij een oneven nummer op oneven. Als er 7 kilometer op de kaart stond dan zette we direct een fiche op 7.
Het aardige was dat we dus aan de roulette tafel al op reis waren en we met een slim gevouwen kaart konden zien waar we waren. Ons systeem werkte met steeds je verlies weer goedmaken en zo steeds meer verdienen. Nadeel is dat je soms heel veel moet gaan inzetten. Op een bepaald moment was dat het geval. Arco keek op de kaart en zei, het is 22 kilometer dus alles op even! Maar nadat de croupier had geroepen "rien ne va plus" kwamen we er achter dat het eigenlijk 29 kilometer was, oneven dus! We zaten te kijken naar het nog steeds rollende balletje met al ons geld op het verkeerde vakje… en toen viel het balletje dus in de 29! Teleurgesteld gingen we naar huis. We hadden dus niets meer dan een plek op de kaart waar we ons vergist hadden.
Het was een stuk weg tussen Huelgoat en Morlaix in het centrum van Bretagne, langzaamaan werd het ons duidelijk dat er iets met de getallen aan de hand was. Ik was 22 toen, Arco 29, daar zit 7 jaar tussen en jan zeven was toen 51, 22+29) we waren op de 29ste in het casino en de bus zou later op 29 mei langs die plek komen. De regio in Frankrijk was 29 (en de regio ervoor was 22) Het beslissende moment was echter dat ik in een dik frans boek wat ik ooit op liftvakantie van iemand gekregen had de volgende tekst las: Huelgoat Perte d'argent. Door Huelgoat stroomde een riviertje wat zilver/geld heette en via een waterval in de grond verdween. Toen was duidelijk dat we er iets mee moeten doen. We hadden alle gegevens in een kistje gedaan en dit hebben we bij het vertrek van de bus aan Jan Zeven overhandigd zodat hij dat op 29 mei in de waterval kon gooien.
Omdat we op de kaart ook gezien hadden dat de busreis door Houlgate (in Normandië) zou komen, een anagram van Huelgoat en er was een casino, hadden we wel vast een liftbord gemaakt met verwisselbare letters, en nadat de bus vertrokken was gingen we er toch maar achteraan, eerst met de sneltreinbus naar Breda terug naar het casino. Daarna volgde een reis vol met toevalligheden waarbij we ons lieten leiden door de getallen 22-29 en 7 (Kijk voor het gecombineerde reisverslag op
site kunstgeografie)
Uiteindelijk kwamen wij op 29 mei bij de waterval aan en we hadden alles klaargemaakt om de groep te ontvangen, we liepen een stukje terug om op een bruggetje ze op te wachten. Geen bus, maar wel Jan Zeven, op de kaart in het dorp was geen waterval aangegeven maar hij koos dat bruggetje om het kistje de rivier in te gooien. Samen zijn we naar de waterval gelopen om het kistje in de waterstroom te werpen (bovenstaande foto) Wij zijn daarna naar beneden gelopen om te kijken over er nog wat weer uit de onder de rotsen doorstromende riviertje boven zou komen. De bus kwam later ook nog langs maar we zagen er slechts een glimp van tussen de bomen en niet iedereen had ons gezien. Zij gingen door naar Morlaix en daarna de boot op richting Engeland.
Uit de rivier kwam niets, de volgende dag gingen wij terug naar Huelgoat en vonden daar het bord met Morlaix 29 kilometer. Daarop stond de datum 29-4-69. 22 jaar geleden toen dus. Ons was duidelijk dat we 7 jaar te vroeg waren en dat we op 29-4-98 pas verder konden.
Elk jaar op 29 april kwamen we samen om te kijken of de plannen nog aangepast moesten worden, en in 1998 hebben we de hele reis opnieuw gemaakt maar nu gewoon zelf met de auto.
Bij de boot naar Engeland was een casino en daar hebben we simpelweg één ronde gespeeld om te kijken of we door mochten. Het was roulette met 10 cijfers, (nog meer kans op de 0 voor de bank) We hadden precies uitgerekend hoeveel geld we in moesten zetten om het reisgeld te verdienen. Ik zette in op de 2 en de 9 (ik was toen 29) en Arco op de 3 en de 6 (Hij was 36) nu wonnen we wel en mochten we overvaren om via Stonehenge de reis af te maken.