Dit kunstproject is een verbeelding van een Mauritstoren zoals die in de 80-jarige oorlog gebruikt werden, het uitkijken en het landschap overzien was toen bedoeld om te spanjaarden op te kunnen merken. nu kijken we naar vogels en het zich altijd weer anders voordoende rivierenlandschap.
De originele torens hadden soms een losse paal er naast staan en soms twee masten om de volgende toren bij gevaar te kunnen waarschuwen door er overdag een vlag en 's avonds een vuurkorf in te hijsen. Deze toren heeft twee boeien, en deze bevinden zich ongeveer op de hoogte van het maatgevende hoogwater op deze plek.

In de 80- jarige oorlog vormde de Mauritslinie, bestaande uit versterkte steden, schansen, forten en wachttorens, de zuidelijke grens van de Noordelijke Nederlanden. De wachttorens, in onze tijd bovengronds nergens meer te zien, waren bedoeld om vijandelijke bewegingen en invasies van de Spanjaarden te voorkomen en plunderaars tegen te houden.

Langs de Waal liep de linie van Gorinchem tot Schenkeschans, waar 54 van deze torens hebben gestaan. Stichting Onze Waal zet zich in om op een aantal plaatsen torens terug te bouwen of te verbeelden, zodat een wezenlijk onderdeel van onze geschiedenis weer in het landschap waarneembaar en beleefbaar wordt. Dit gebeurt in samen- werking met ‘iedereen langs de Waal’.

stichting onzeWaal